Een ritje met de Mercedes-Benz EQE: in het hart van het merk

Mercedes-Benz zet volgens Ola Källenius, de baas van het bedrijf, vol in op elektrificatie. En om te bewijzen dat het hem ernst is, verschijnt nu de ene elektrische auto na de andere - met mogelijkheden die echter veel verder gaan dan wat tot nu toe is gezien. Een mooi voorbeeld daarvan is de nieuwe EQE, een sedan in het formaat van de eerbiedwaardige E-Klasse - en dus gepositioneerd in het hart van het merk. Mercedes-Benz nodigde uit tot een uitgebreide ride-along om de nieuwe auto in ieder geval vanaf de passagiersstoel te ervaren.

De EQE 350+ met AMG-stylingpakket toonde zijn vormen volledig ongecamoufleerd. Met spaarzaam aangezette, heldere lijnen en zeer krachtige proporties profileert hij zich duidelijk als het zustermodel van de grote EQS sedan. De brede spoorbreedte met een van 321 naar 312 centimeter verkorte wielbasis en de lagere hoogte zorgen voor nog gunstigere proporties. Het nadeel van het kortere lichaam, dat gebaseerd is op hetzelfde platform EVA2: De aerodynamica is niet helemaal gelijk aan die van de EQS.

De gepresenteerde auto was in helder wit gespoten en had EQ-specifieke 20-inchwielen en een panoramadak; Mercedes biedt ook een conventioneel stalen dak aan. De deurgrepen liggen gelijk met het oppervlak en schuiven uit wanneer ze worden benaderd, maar de instapvarianten zijn uitgerust met conventionele deurgrepen. Met zijn intelligente LED-verlichtingssysteem en brede achterlichtbalk ziet het EQE nachtdesign er ook futuristisch uit.

Deze look wordt weerspiegeld in het interieur, waar er veel overlap is met de EQS; het dashboard en de middenconsole zijn in feite identiek van constructie. Dat geldt ook voor het optionele "Hyperscreen", een enorm glazen oppervlak dat zich over bijna de hele breedte van de cockpit uitstrekt en drie digitale schermen herbergt. De afzonderlijke schermen zijn zo goed gemaskeerd dat de indruk van één groot controle- en informatiepaneel wordt gewekt. Het enige echte verschil met de EQS is dat hij niet zo luchtig is. Maar de EQE biedt ook een ongewone hoeveelheid ruimte. En er is nog een onderscheid: De instapversies hebben eenvoudigere stoelen.

Achterin is het verschil iets duidelijker, hoewel de EQE ook hier veel been- en hoofdruimte biedt. In feite is de hoeveelheid ruimte ongeveer gelijk aan die van de E-Klasse met lange wielbasis, die alleen in China verkrijgbaar is, reden waarom Mercedes-Benz besloot dat één wielbasis voldoende was voor de EQE - net als de EQS. De ingenieurs moesten achterin een compromis sluiten om voldoende hoofdruimte te creëren: In tegenstelling tot de EQS heeft de EQE geen grote achterklep, maar een normale achterklep, zodat er geen scharnieren in de passagiersruimte uitsteken.

Daimler kondigt verschillende varianten aan, waaronder AMG-derivaten. Bij de marktintroductie zal er in eerste instantie de EQE 350+ zijn, die 215 kW/292 pk levert en ontworpen is voor een bijzonder lange actieradius. Definitieve gegevens ontbreken nog, maar we gaan ervan uit dat dit model afstanden zal halen in de orde van grootte van Tesla's long-range modellen.

Gezien het aanzienlijke gewicht van de EQE - hij weegt ongeveer 2,5 ton - verwachtten we geen wonderen op het vlak van dynamiek in de lengterichting. Toch accelereert de 350+ spontaan en krachtig tot de vermogenscurve een beetje daalt - zij het in het bereik boven de doelsnelheid, die veel elektrische rijders toch meestal vermijden. Wie het nog verder wil drijven, kan deze EQE tot 210 km/u laten optrekken. De transmissie is eenversnellingsbak, zoals bij bijna alle elektrische auto's. Voor het trekken is de EQE slechts matig geschikt; het maximale trekvermogen zal waarschijnlijk ver onder de één ton liggen. Meer zou technisch zeker mogelijk zijn, maar zou nadelig zijn voor het bereik.

Uitgerust met variabele luchtvering en vierwielbesturing lijkt de auto wendbaar en gemakkelijk te besturen (voor zover we dat vanaf de passagiersstoel konden zien). Op smalle wegen zou het rijden leuker moeten zijn dan in de krachtigere maar expansievere EQS. Bovendien is de EQE ongeveer 170 kilogram lichter dan een EQS met een vergelijkbaar vermogen en uitrusting, hoewel hij met ongeveer 60 procent meer staal in zijn structuur heeft: Het topmodel dat samen met de S-Klasse van de productielijn komt, is in dit opzicht goed voor ongeveer 40 procent. De gewichtsverdeling van de EQE is ideaal met ongeveer 50:50, ongeacht of hij is uitgerust met een motor achterin of voor- en achterin.

De absolute stilte in de EQE is opmerkelijk, ondersteund door de bijna perfecte bouwkwaliteit van dit pre-productie model. Als de stilte u te veel wordt, kunt u kiezen tussen verschillende kunstmatige geluidswerelden die akoestisch zowel het elektrische gaspedaal als de recuperatie weergeven, die kunnen worden gemanipuleerd van vrijloop tot één-pedaalsgevoel. Bovendien kunnen een aantal andere parameters worden aangepast, waaronder de stuurkracht. Een eigenaardigheid van de gebruikersinterface is het verwarmde stuurwiel; dat heeft niet langer een knop, maar kan alleen worden geactiveerd met een stemcommando of vooraf worden geselecteerd voor specifieke scenario's voor de klimaatregeling. De gezondheidsbewuste zal blij zijn met het HEPA filter.

Sommige elektrificatie-inspanningen van het merk hebben tot nu toe te wensen overgelaten: de EQC toont maar al te duidelijk zijn GLC-roots, terwijl de EQA grotendeels de dynamische capaciteiten van zijn donorvoertuig, de GLA, mist. De EQE daarentegen presenteert zich als een allround overtuigende elektrische auto, hoewel een definitief oordeel nog op een praktijktest wacht. Toch heeft Mercedes-Benz duidelijk de sprong voorwaarts gemaakt; het valt nog te bezien hoe het nieuwe model het zal doen ten opzichte van de BMW i4, Porsche Taycan en de inmiddels wat verouderde Tesla-modellen.

(motor-traffic.de)