Cupra on the Rocks

11 maart 2022

Journalisten, in het bijzonder autojournalisten, behoren tot de ongewenste gasten in Lapland van november tot april. Dit geldt vooral in de nabijheid van de talrijke testterreinen voor nieuwe auto's uit heel Europa, die verspreid liggen over het enorme, dunbevolkte gebied. Want in deze tijd van het jaar onderwerpen de autotechnici hun nieuwe ontwerpen voor morgen en overmorgen aan de strengste wintertests. Machines, chassis en banden moeten laten zien wat ze kunnen. Praatgrage waarnemers, die via pers, radio en televisie streng bewaakte bedrijfsgeheimen zouden kunnen verspreiden, genieten hier dan ook een populariteit die vergelijkbaar is met die van wijwater bij de Heer van de Hel.

Eind februari/begin maart was de situatie anders in Rovaniemi op de noordpoolcirkel in Noord-Finland. CUPRA, de sportieve tak van de Spaanse VW-dochter Seat, had daar mensen uitgenodigd om de batterij-elektrische CUPRA Born en de stoere crossover SUV Formentor VZ5 te testen op ijs en sneeuw. Hoe zou de jonge CUPRA electric Born omgaan met de arctische temperaturen, en zouden de 390 paardenkrachten (287 kW) van de SUV niet een beetje te veel zijn op spiegelgladde wegen? Een handvol journalisten mocht deze vragen onderzoeken in het Rovaniemi Driving Centre, een paar kilometer ten noorden van de hoofdstad van Lapland, en op besneeuwde zijwegen rondom.

De CUPRA-gastheren hadden de 17 hectare grote, streng afgeschermde faciliteit in het midden van het bos gekozen als hun basiskamp. Daar bieden verschillende circuits optimale omstandigheden om de capaciteiten van de auto's te testen - zowel hun evenwicht in de sneeuw als hun wendbaarheid op spiegelglad ijs. Het Rovaniemi Driving Centre geniet dan ook een zeer goede reputatie als testcircuit, niet alleen bij ontwikkelaars van motorvoertuigen maar ook bij rallyprofessionals.

De klimaatverandering heeft de poolcirkel allang bereikt - in de eerste dagen van maart waren de temperaturen rond Rovaniemi net onder nul in plaats van de gebruikelijke 20 tot 30 graden onder nul. De elektrische installatie en de batterij van de CUPRA Born kenden dus geen problemen en vertoonden qua actieradius (ongeveer 250 kilometer) gelijkaardige eigenschappen als in winterse Duitse omstandigheden. Toch waren de meeste testers dankbaar voor het verwarmde stuurwiel in de auto, naast de verwarmende airconditioning.

Wat in de middelste breedtegraden nauwelijks meer mogelijk is, op enkele stukken door de Alpen na, namelijk rijden over besneeuwde wegen buiten de geruimde paden, behoort in het Finse noorden nog tot het dagelijkse leven. Hier deden het lage zwaartepunt van de CUPRA Born en zijn zeer evenwichtige gewichtsverdeling van half en half tussen voor en achter zich positief gevoelen.

De voordelen van de achterwielaandrijving kwamen echter vooral tot uiting bij het testen van de tractie bij onder- en overstuur en het vermogen van het elektronische systeem om een hogesnelheidsslalom op ijs aan te kunnen. In een snelle slalom is het mogelijk om met de handrem een drift te starten, maar niet om deze vast te houden. Dat komt omdat de achterwielen geen aandrijfkracht hebben. Als de auto voorwielaandrijving had, zou hij via de voorwielen de bocht uitduwen, d.w.z. ondersturen, en met te hoge snelheid rechtdoor blijven rijden. Een auto met achterwielaandrijving heeft daarentegen de neiging te oversturen, waardoor de achterkant uitwijkt. En dat is precies wat men wil als men door dicht op elkaar staande masten rijdt. Dat dit niet tot spin leidt en na enige oefening nog enigszins controleerbaar blijft, is te danken aan het lage zwaartepunt en de 50-50 gewichtsverdeling. Dus chapeau aan de CUPRA Born in omstandigheden waar de slogan "goed skiën en rodelen" op zijn plaats is.

Zelfs 287 kW of 390 pk op een door regen geteisterde weg binnenhalen is niet bepaald een van de gemakkelijkste dingen om te doen achter het stuur van een auto. Hoe krijg je zoiets voor elkaar op een besneeuwde weg? Om daar achter te komen hadden de organisatoren een circuit van ongeveer 40 kilometer door de Finse bossen uitgekozen. Terwijl de hoofdwegen vrijwel sneeuw- en ijsvrij werden gehouden, was het hier de diepste winter met alles wat daarbij hoort.

De CUPRA Formentor VZ5 met zijn vijfcilinder motor leek zich daar helemaal niets van aan te trekken, dankzij zijn vierwielaandrijving, progressieve besturing en snel schakelende versnellingsbak. De mensen die achter het stuur zaten, beleefden dus al snel rijplezier. Zoals de CUPRA-experts hebben uitgelegd, is de reden waarom de achterkant opzettelijk en op een gecontroleerde manier uitwijkt in snel genomen bochten op een gladde ondergrond dat een zogenaamde torque splitter op de achteras het vermogen van de motor via twee onafhankelijke koppelingen elektrohydraulisch variabel verdeelt over de twee achterwielen. Dit betekent dat het koppel tijdens het nemen van bochten kan worden herverdeeld tussen het linker- en rechterachterwiel, waardoor de auto wendbaarder wordt.

Voor nog meer rijplezier hebben de CUPRA-mensen een apart schakelbare driftmodus in het chassis van de Formentor ingebouwd. In deze modus wordt het programma voor elektronische stabiliteitscontrole (ESC), dat in normaal bedrijf de afzonderlijke wielen selectief afremt om onderstuur of overstuur van de auto te voorkomen, volledig uitgeschakeld. Met de torque splitter kan nu het volledige vermogen aan één achterwiel worden geleverd om de auto dwars de bocht in te sturen. Let wel: de driftmodus is uitsluitend bedoeld voor puur plezier en rijplezier op afgesloten ijzige wegen. Niets anders. (Hans-Robert Richarz, aum)

(motor-traffic.de)

Bel ons

We zijn bereikbaar op:
Ma t/m vrij: 8:00u tot 17:30u

0541 571 710

E-mail ons

Vragen? Mail onze sales afdeling.

Veelgestelde vragen

Zoek je snel een antwoord op jouw vraag?

Vind jouw antwoord tussen de 'Veelgestelde vragen'

Bezoek ons

Je bent van harte welkom!

Kom langs op:
Goudstraat 70
Hengelo
Routeplanner